گر باران بودم ،آنقدر می باریدم تا غبار غم از دلت بردارم اگر اشک بودم ، مثل باران بهاری به پایت می گریستم.

اگر گل بودم شاخه ایی از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم اگر عشق بودم ،‌آهنگ دوست داشتن را برایت می نواختم.

ولی افسوس که :

نه بارانم ،‌نه اشک ،‌نه گل و نه عشق

 اما هر چه هستم :



دوستت دارم.

نوشته شده در یکشنبه 90/9/27| ساعت 4:20 عصر| توسط نجما| نظرات ( ) |