آفرين ها بر تو بادا اي خدا / ناگهان کردي مرا از غم جدا

گر سر هر موي من گردد زبان / شکر هاي تو نيايد در بيان

تو در جان مني من غم ندارم / تو ايمان مني من کم ندارم . . .

.