وقتی دلم به درد میاد و کسی نیست به حرفهایم گوش کند،

 وقتی تمام غمهای عالم در دلم نشسته است،

وقتی احساس می کنم دردمند ترین انسان عالمم... وقتی تمام عزیزانم با من غریبه می شوند...

 و کسی نیست که حرمت اشکهای نیمه شبم را حفظ کند... وقتی تمام عالم را قفس می بینم...

بی اختیار از کنار آنهایی که دوسشان دارم.. بی تفاوت می گذرد...

نوشته شده در شنبه 90/8/28| ساعت 3:37 عصر| توسط نجما| نظرات ( ) |