از اینکه آمده ای تا بپرسی احوالم
شبیه روز نخستین دوباره خوشحالم
هنوز مثل همیشه به غصه می خندم
هنوز مثل همیشه به درد پابندم
آهای یار صمیمی رفیق دیرینه
کسی نمانده برایم به غیر آیینه
هوای خانه پر از بوی غربت و درد است
وشهر گرم شما در نگاه من سرد است
هوای شهر شما با دلم نمی سازد
کسی به آینه و آب دل نمی بازد

هزار حرف نگفته زبان گفتن نیست
هزار راه نرفته و پای رفتن نیست
هنوز لحظه دیدار جاده می لرزد
و باز دست دلم بی اراده می لرزد
برای آمدنت مثل قبل بی تابم

نوشته شده در پنج شنبه 90/8/26| ساعت 3:22 عصر| توسط نجما| نظرات ( ) |